Episode 01 - Pillaiththamizh - Hugging (stealthily from behind).
புறம் புல்கல் – Hugging (stealthily from behind.)
When the baby comes from behind and hugs the mother, unannounced, the mother’s joy – startled joy – is multiple times that when she receives him in her arms, toddling in front of her. The Azhwar distills that joy for us in these delectable verses:
கிண்கிணி கட்டிக் கிறி கட்டிக் கையினிற்
கங்கணம் இட்டுக் கழுத்திற் தொடர் கட்டித்
தன் கணத்தாலே சதிரா நடந்து வந்து
என் கண்ணன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான்
Wearing a bells-sewn waist band and a coral necklace, with a (golden) bracelet on his hands, with his small dance-bounding steps, my Kannan would come and hug me from behind. My Lord would hug me from behind.
கத்தக் கதித்துக் கிடந்த பெருஞ்செல்வம்
ஒத்துப் பொருந்திக்கொண்டு உண்ணாது மண் ஆள்வான்
கொத்துத் தலைவன் குடிகெடத் தோன்றிய
அத்தன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்
ஆயர்கள் ஏறு என் புறம்புல்குவான்
Adamant and avaricious in not sharing the abundant wealth that the world offered – with his brothers, the Pandavas – the Kaurava head, Duryodhana and his clan had to be ended. And this one has arrived with that avatara sankalpa. This Lord of mine would come and hug me from behind. This bull amongst the Aayars would come and hug me from behind. (Again, an inverted event from the lips of Yasodha.)
நாந்தகம் ஏந்திய நம்பி சரண் என்று
தாழ்ந்த தனஞ்சயற்கு ஆகி தரணியில்
வேந்தர்கள் உட்க விசயன் மணித் திண்தேர்
ஊர்ந்தவன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
உம்பர்கோன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
This one, wielding the divine sword Nandakam, charioteered for Arjuna as Arjuna took refuge in Him; for Arjuna, with that divine charioteer guiding him, defeated the royals of the world (the Kauravas and their allies). He will come and hug me from behind. He, the King of the Celestials, would come and hug me from behind. (One more inverted event!)
சத்திரம் ஏந்தித் தனி ஒரு மாணியாய்
உத்தர வேதியில் நின்ற ஒருவனைக்
கத்திரியர் காணக் காணி முற்றும் கொண்ட
பத்திராகாரன் புறம்புல்குவான்
பார் அளந்தான் என் புறம்புல்குவான்
That one, who, holding an umbrella (சத்திரம் – Thamizh distortion of chatri) and appearing before the ritual grounds of Mahabali as a lone brahmachari, swapped all the three worlds for the three feet of earth that he sought as gift, even as the royals (கத்திரியர் – kshatriyas) of the worlds were looking on, bemused, that most handsome one (பத்திராகாரன்) would hug me from behind. The One who measured all the worlds with his feet would hug me from behind.
கத்திரியர் காணக் காணி முற்றும் கொண்ட – The deal Vamana made with Mahabali was not one deception or sleight of hand. The world’s royalty, assembled at the great yaga sala of Mahabali, were witness to it. Sukracharya would warn Mahabali – This one is not a little Brahmachari, this one is that Maha Vishnu, He has come to take your pride from you. Mahabali would not budge and castigates Sukracharya thus (Kamba Ramayanam, Bala Khandam, Velvippadalam –
நினக்கு இலை; என் கை நிமிர்ந்து இட, வந்து
தனக்கு இயலா வகை தாழ்வது, தாழ்வு இல்
கனக் கரி ஆனது கைத்தலம் என்னின்,
எனக்கு இதன் மேல் நலம் யாது கொல்? ‘என்றான்.
Addressing his guru, Sukracharya who tried to stop Mahabali from granting Vamana that gift,: “You said this without thinking, Sir. If the hands that descend to receive from my hands are those of that dark-complexioned Thirumaal Himself, what greater honour could I think of?”
அடுப்ப அரும் பழி செய்ஞ்ஞரும் அல்லர்
கொடுப்பவர் முன்பு ‘கொடேல் ‘என நின்று
தடுப்பவரே பகை; தம்மையும் அன்னார்
கெடுப்பவர்; அன்னது ஒர் கேடு இலை ‘என்றான்
The evil ones are not those who do dastardly acts. They are the ones who stop one from giving. They degrade themselves along with the ones they so counsel. There is nothing more reprehensible than that.
We are looking at Kannan who is now developed beyond ‘toddling’, could run around.
Periyazhwar exacts the utmost devout joy in internalizing the divine child in that phase – and presenting it to us – the wide world – for us all to delve into that very special indescribable bliss.