Episode 01 - Chapter 4 - Canto on Maraa Maram.

Chapter 4 - CANTO ON “MARAA MARAM” – GRAND TREES - மராமரப் படலம்

மராமரம் is varyingly described as Sal Tree (ஆச்சாமரம்) or Peepal Tree அரசமரம்).

Sugreeva proposed to Rama: “If you could pierce one of the seven grand (Sal/Peepal) trees with your dart, my mind’s ambivalence would be cleared.” And Rama consented.

‘மாகம் நீண்டன குறுகிட நிமிர்ந்தன மரங்கள்

ஆக ஐந்தினோடு இரண்டின் ஒன்று உருவ, நின் அம்பு

போகவே, என்தன் மனத்து இடர் போம் ‘

Kamban presents the seven grand (Sal/Peepal) trees, their awesome and dominating presence in nine riveting verses. Let us just consider one:

அடியினால் உலகு அளந்தவன் அண்டத்துக்கு அப்பால்

முடியின்மேல் சென்ற முடியன ஆதலின், முடியா

நெடிய மால் எனும் நிலையன; நீரிடைக் கிடந்த

படியின்மேல் நின்ற மேரு  மால் வரையினும், பரிய;

These trees were aloft – even beyond the heavens that Sri Maha Vishnu measured with his second step (as Thrivikrama) and therefore could be compared with the immeasurably tall Thirumaal Himself; they were stouter than Mount Meru itself.

The roots of these trees reached down to the nether worlds and touched the crowns of the thousand-headed Aadi Sesha.

Rama, approaching the site of the seven grand trees, chorded his bow and strummed the chord. “சேய வானமும், திசைகளும் செவிடு உறத் தேவர்க்கு ஏய்வு இலாதது ஓர் பயம் வர” The strumming from the chord of Rama’s bow caused a thunderous rumble that

deafened the sky and the (eight) directions and caused fear in the pit of the stomachs for the Devas.

Rama aims at the seven trees and releases a dart. And what did that dart do?:

ஏழு மாமரம் உருவி, கீழ் உலகம் என்று இசைக்கும்

ஏழும் ஊடு புக்கு உருவி, பின் உடன் அடுத்து இயன்ற

ஏழ் இலாமையான் மீண்டது, அவ் இராகவன் பகழி;

ஏழு கண்டபின், உருவுமால்; ஒழிவது அன்று, இன்னும்.

Rama’s dart pierced through the seven grand trees; then sought after the seven nether worlds and pierced each one of them; having done with all that bore that number seven, with nothing else with that number writ thereon, the dart returned to Sri Rama. Should it encounter the number seven, it shall pierce – without fail.

(The implied allegory is that Rama’s dart shall deliver souls from the proverbial ‘seven births’.)

“ இற்றைக்கும் ஏழேழ் பிறவிக்கும்” (Thiruppavai).

“இம்மைக்கு மேழேழ்பி றவிக்கும் பற்றாவான்” (Naachiar Thirumozhi)

Sri Pillai Perumal Iyengar in his Thiruvarangathtu Maalai extols this event:

மாதவரும்பர் பெருமாள் அரங்கர் வலியுணரா

தாதவன் மைந்தன் அயிர்த்த அந்நாளிலக் காயநெடும்

பாதவ மேழும் உடனே நெடுங்கணை பட்டுருவப்

பூதல மேழும் ஏழு பாதாலங்களும் புண்பட்டவே' (திருவரங்கத்து மாலை -)

Seven nether worlds: அதலம், விதலம், சுதலம், தராதலம், ரசாதலம், மகாதலம், பாதாளம் (Athalam, Vithalam, Suthalam, tharaathalam, rasaathalam, mahaathalam, PaathaaLam).

ஏழு வேலையும், உலகம்  மேல் உயர்ந்தன ஏழும்,

ஏழு குன்றமும், இருடிகள் எழுவரும், புரவி

ஏழும், மங்கையர் எழுவரும், நடுங்கினர் என்ப -

'ஏழு பெற்றதோ இக் கணைக்கு இலக்கம்?' என்று எண்ணி,

Witnessing the wrath of Rama’s dart, specifically targeting number seven after piercing the seven grand trees, all the exalted clubs of seven shivered in trepidation – the seven (upper) worlds,  the seven seas; the seven mountains, the seven sages, the seven goddesses, the seven divine horses drawing the chariot of the Sun;

Seven upper worlds: Bhoolokam, Bhuvar Lokam; Suvar Lokam; Janarlokam; maharlokam, thapOlokam. Satya Lokam.**

Seven Seas: Seas made of – brackish water; cane juice; honey; ghee; curd; milk; and sweet water.

Seven Rishis: Athri, Brigu, Kuthsa, Vasishta, Gautama, Kasyaba, Angeerasa.

Seven Mountains: Kailash; Himalayas; Mandharam; Vindhyas; Nidatham; hEmakootam; gandhamaadhanam

Seven Goddesses: (Saptha Kannigas): Barahmi, Maheswari; Kaumari; Varaahi; Narayani; Indrani; Chamundi.

Seven Divine Horses (co-terminus with the seven metres of Sanskrit)- Gayatri; Ushnik; Anushtup; Bruhathee; Pankthee; Thrishtup; Jagathee.

**Interestingly, all major faiths speak of multiple worlds: Mesapotomian Religion speaks of two sets of seven worlds; Judaism and Islam speak of seven worlds; Christianity speaks of three heavens.

Sugreeva acclaimed: உன்னை இத் தலை விடுத்து உதவினார், விதியினார்;

“Destiny and my merits in past births brought you here (to relieve me from my distress) and helped me thus.”

Awed, Sugreeva extolled and adored Rama:

“வையம் நீ! வானும் நீ! மற்றும் நீ! மலரின் மேல்

ஐயன் நீ! ஆழிமேல் ஆழிமா மாலும் நீ!

செய்யன் நீ! வினை தெறும் தேவும் நீ! நாயினேன்

உய்ய வந்து உதவினாய், உலகம் முந்து உதவினாய்! ‘‘

“You are this Universe! You are the (limitless) heavens! You are that lotus-seated Brahma! You are (of course) that Thirumal, the One reclining in Thiruppaarkadal! You are the red-tinted Lord Siva! You are the One who delivers souls from their accumulated karma! You are the protector of all the worlds! You had come down to provide succor to this lowly one!”

The entire Vaanara clan, acutely distraught with the tyranny of Vaali, was now engulfed in relief and joy and started to celebrate wildly – drinking, dancing and singing.